Natuurlijk is het allemaal begonnen op het moment dat ik verwekt ben door mijn lieve ouders. Als ik dat zou gaan beschrijven, dan zou het een dik en heel mooi boek worden met heel veel foto s. Beelden helpen mij heel erg om terug en vooruit te kijken en te beseffen dat het leven mooi is met alle ups en downs.
In dit verhaal neem ik jullie mee in de geboorte van Kabamba.
Wat vooraf ging aan de conceptie…..
Ik wil je graag meenemen in mijn verhaal en de vele stappen, vooruit, achteruit, opzij, klimmend, dalend, rennend, wandelend en stilstaand.. die ik gezet heb om mijn pad te lopen en mijn droom, een eigen kindercoachpraktijk, te verwezenlijken.
Het begon in oktober 2009, ja je leest het goed 11 jaar geleden!
Binnen het team waar ik toen werkte als juf werd een vraag uitgezet, wie wil zich gaan verdiepen in een methode? Heel eerlijk, bij dat laatste woord gingen mijn haren al een beetje recht over eind staan. Methode..?? ik werkte toch op een basisschool waar we niet met methodes werkten, maar waar de kinderen d.m.v. kernconcepten leerden lezen, schrijven, rekenen etc…
Na mijn oordeel las ik toch verder. Vanuit het ministerie van onderwijs moest elke basisschool iets gaan doen sociale vaardigheden. Oké…Ik las de folder en besloot dat ik me daar wel in wilde gaan verdiepen. Het had in elk geval iets te maken met het pedagogische stuk van mijn vak en daar ging mijn vlammetje harder van branden.
Samen met mijn schoolmaatje gingen we op pad. 2 Brabantse juffen, 2 dagen naar Almere om te luisteren naar een rasechte Amsterdammer. Hij nam ons mee in zijn verhaal en zijn passie. We werden enthousiast en vonden deze methode wel bij onze school passen.
Een van de peilers was vertrouwen! Vertrouwen in jezelf en vertrouwen in de ander, maar ook trouw blijven aan jezelf. Tijdens de autorit kletsten we volop over van alles wat we gehoord, ervaren en gevoeld hadden bij ons zelf en wat we zagen bij de kinderen op school.
We gingen dromen..
Wij, 2 “ gevoelige “ juffen, hebben samen veel lol gehad maar ook vele tranen gelaten. We droomden van een praktijk waar we kinderen wilden gaan helpen. Gekscherend noemden we onze praktijk “ Bep en Sjaan, met een lach en een traan.”
Het dromen is hier begonnen…….en is eigenlijk nooit gestopt…….
Vol enthousiasme gingen we aan de slag met de training op school, met het team, de ouders en in de klas. Wat zag ik mooie dingen gebeuren en wat werd ik blij van deze lessen…hier moest ik iets mee gaan doen. En ik sprak met mezelf af dat ik voor mijn 50 ste levensjaar hier werk van moest gaan maken.
Maar hoe dan…..? mijn schoolmaatje, inmiddels meer dan dat, ging op mijn aanraden het traject Pedagogisch Tact volgen. “ Op het goede moment het juiste doen, ook in de ogen van de kinderen” dat was de visie. Ik liep met haar mee en tijdens onze vele wandelingen vertelde ze mij wat ze allemaal leerde, waar ze tegenaan liep, haar succes ervaringen…ik vond het bere-interessant.
Op een dag vertelde ze enthousiast dat ze een college had gekregen van Charlotte Visch, integratief kindertherapeut. “ Han, dit is waar we moeten zijn, hier gaan wij van smullen, hier gaan wij zoveel leren”.
Het was inmiddels 2013, we gingen naar een open dag van de Nederlandse Academie voor Psychotherapie in Amsterdam. Ik was verkocht, dit is wat ik wilde. En tegelijkertijd kwamen er vele stemmetjes in mijn hoofd die me vertelde….wat een hoop geld, 3 jaar lang iedere maand naar Amsterdam, je hebt het al zo druk, wat ga je er mee doen….etc. Toch volgde ik mijn hart en schreef me in voor de opleiding integratief kindercoach. Ik had immers met mezelf afgesproken dat ik voor mijn 50 ste hier iets mee zou gaan doen…iets met trouw blijven aan jezelf..
Dit kaartje kreeg ik in 2015 na een traject persoonlijk meesterschap omdat het zo goed bij mij past.
En ja ….ik deed het, 3 jaar lang elke maand een middag en avond naar Amsterdam, met mijn maatje. Wat hebben we gesmuld van alle verhalen van Charlotte, van de pizza ‘s die we gegeten hebben en van de vele gesprekken die we gevoerd hebben tijdens het eten en in de auto. Maar ook van alle oefeningen, theorie en boeken van Charlotte Visch. Op school oefende ik met de kinderen uit mijn klas en zag dat het werkte! Later heb ik bij Charlotte nog een training tot opvoedcoach en ‘trainster HarTgrondig opvoeden’ afgerond. Voor mijn persoonlijke ontwikkeling is dit een mooi en leerzaam traject geweest.
Als integratief kindercoach loop ik even mee met het kind en zijn ouders. Ik ben er van overtuigd dat het kind alle oplossingen al met zich meedraagt, maar er nog niet bij kan. Ik help het kind, om zichzelf te helpen. Zijn pad te mogen volgen en uit het keurs lijfje te stappen. Onderweg naar geluk, op de manier die bij hem past.
Wat heb ik tijdens de opleiding vaak gedacht, “ had ik dit maar geweten toen ik zelf moeder werd” . Dat heeft mij nog meer geïnspireerd om andere moeders deze wijsheden te gunnen.
